Popularne tagi
Tagi

Lucien Hougardy

Lucien Hougardy

Lucien Hougardy urodził się 13.02.1912 r. Choć nic nie wiemy o jego dzieciństwie, znamy kilka faktów z czasów, gdy był w niewoli: został powołany w 1939 r. na początku wojny, w ramach TTR (Wojsk Radiowych Przekazów Telewizyjnych). W 1940 r. został przeniesiony wraz z korpusem na wybrzeże Belgii, ale po drodze, pod Vilvoorde, dostał się do niemieckiej niewoli. Jeńców załadowano do wagonów bydlęcych, które następnie wyjechały w kierunku Bałtyku. Pierwszy przystanek: Stalag 1 A koło Stablack. Tutaj grupa została ponownie podzielona, Hougardy został wysłany do Stalagu VIII C w pobliżu Żagania, skąd został wysłany do Görlitz, do Stalagu VIII A. Odległość między Stalagiem VIII C i A wynosiła 70 km.

Lucien Hougardy musiał pokonać ten dystans pieszo. Barak, w którym mieszkali Hougardy i jego współwięźniowie, był pełen robactwa, a Niemcy dawali wodę tylko po to, by pozbyć się zarazy.

Dzień był dokładnie rozplanowany przez strażników niemieckich; oprócz ciężkiej i wyczerpującej pracy, jeńcy byli bezlitośnie karani i dostawali mało jedzenia. Mimo to wśród więźniów panowała ogromna solidarność – ogrodzenie z drutu kolczastego nie mogło powstrzymać pozostałych więźniów przed przekazywaniem kartofli i chleba jeńcom radzieckim. W jednej z paczek, którą otrzymał od Niemieckiego Czerwonego Krzyża, znajdował się syrop, do którego, jak później lubił nam opowiadać, doczepiony był włos jego przyrodniej siostry, co go bardzo rozbawiło. W paczce znajdował się także jeden but z pary kozaków. Drugi dotarł do niego w 1942 roku, dwa lata później.

Sam Hougardy pracował w wielu komandach w czasie swojego uwięzienia, np. w komandzie 144, które było gospodarstwem rolnym. Inne miejsca, w których był zmuszony pracować, to

–  kopalnia soli

–  osiedle wiejskie

– fabryka samolotów Peter & Zohne, w dzisiejszym Vrchlabi; w fabryce dyskretnie niszczyli skrzydła, aby utrudnić niemieckim żołnierzom latanie.

– Stalag VIII A; zbieranie drewna, rozbijanie kamieni do budowy dróg

– Görlitz; odśnieżanie łopatą

W wolnym czasie Hougardy udzielał się w grupie teatralnej i był trębaczem w zespole w Stalagu VIII A. Jego instrument został jednak pod koniec wojny skradziony przez Niemców, ponieważ był on wykonany z metalu. Prawdopodobnie jego trąbka została stopiona na amunicję. Był także obecny na premierze „Quatour pour la fin des temps” Messiaena, co było dla niego niesamowitym przeżyciem.

Jednym z jego celów była również ucieczka. Jego planem był powrót do Belgii przez największe niemieckie miasta. Zapisał je na kartce papieru, ale widział je robotnik niemiecki. Strażnik uprzejmie go ostrzegł, co dało mu okazję do zniszczenia dowodów. Następnie był przesłuchiwany przez 48 godzin (świecili mu lampą w oczy, celowali w niego pistoletami itp.). Pomimo nieludzkiego traktowania przesłuchanie zniósł  nie przyznając się do niczego. Przesłuchanie to było powodem jego znacznie krótszego życia. Podczas przesłuchania został tak mocno pobity, że jego klatka piersiowa przesunęła się w dół na stałe o pięć centymetrów.

Kiedy w 1945 r. obóz został wyzwolony przez aliantów, jeńcy zostali przywiezieni koleją z powrotem do Belgii, gdzie 8 maja 1945 r. o godz. 22.00 Hougardy przybył do rodziny: chory, lecz szczęśliwy.

W 1947 roku doznał odmy opłucnowej, co przybliżyło go do śmierci. Japoński lekarz dał mu 25 lat życia i zalecił, aby przeniósł się do Szwajcarii ze względu na tamtejsze dobre powietrze. Przez resztę życia pracował dla „Ouevre National des Invalides de Guerre”, stowarzyszenia, które pomagało innym byłym jeńcom wojennym. Nigdy nie opuścił Szwajcarii, pomimo chęci powrotu do Görlitz, ponieważ mógł tym samym stracić kilka lat życia z powodu podmiany powietrza.

Lucien Hougardy zmarł w 1968 roku w wieku 56 lat w Szwajcarii. Niewola dobitnie odznaczyła się na jego życiu.

Bardzo dziękujemy Paule Van der Straeten za chęć opowiedzenia nam o swoim dziadku. Pani Van der Straeten od kilku lat jest w kontakcie z naszym stowarzyszeniem, wielokrotnie odwiedzała również Görlitz. Na przykład w 2014 roku podczas styczniowy koncertu wygłosiła wykład o swoim dziadku (zdjęcie poniżej). Również podczas wakacyjnego projektu Worcation w 2016 roku, gdzie również podzieliła się historią swojego przodka (zdjęcia również poniżej).